فروشگاه

توضیحات

آبستره

آبستره در معنای عام، جدا کردن صفت با خاصیت مشترک میان چند چیز، و تاکید بر این وجه مشترک است.

به عنوان مثال می توان دایره را صورت انتزاعی تمامی چیزهای گرد دانست.

اساس هنر تجریدی( آبستره) در حقیقت این اعتقاد است که ارزشهای جهانشناختی در رنگ و شکل خلاصه می شود و به طور کلی ربطی به مضمون نقاشی یا پیکره سازی ندارد( نقاشی می تواند ترکیبی از خطوط افقی

و عمودی و سطوح یک دست رنگی باشد لزوم داشتن شکل مشخص و همه فهمی نیست) یکی از بانیان این شیوه در قرن بیستم” واسیلی کاندینسکی” هنرمند روسی الاصل بود که اولین اثر خود را ( با نام بدیهه سازی) در سال ۱۹۱۰ به وجود آورد.

در هنر، انتزاع به معنی “زبده گزینی از طبیعت” است و روشهای گوناگون دارد.

شاخصه ی بسیاری از روشهای انتزاع این است که سنت بازنمایی واقعیت مشهود و محسوس را کنار می گذارد و یا کم اهمیت می شمارد و ابداع یک کارکرد تازه برای درک بصری را کارکرد اساسی هنر می شمارد.

۷۰صفحه فایل ورد (Word) فونت ۱۴ منابع دارد

 

پس از پرداخت آنلاین میتوانید فایل کامل این پروژه را دانلود کنید

 

هنر آبستره

به نوعی از هنر می‌گویند که اشیاء و موجودات واقعی را نشان ندهد، بلکه خطوط و رنگهایش از جهان نامعلوم و ذهنی ناشی شده است.

البته بعضی وقتها همین هنر آبستره برای یک ایده یا یک فکر به کار می‌آید و بعضی وقتها پشت‌اش فکر خاصی نیست، همین طوری تراوشات ذهنی است .

در سالهای دهه ۱۹۲۰ که هنر نقاشی در اوج قدرت و نوآوری خود بود، هنر آبستره به نقاشی‌هایی گفته می‌شد که اشکال واقعی را تغییر شکل می‌دادند یا ساده‌تر می‌کردند تا فهم بصری مخاطب تقویت شود. مثل نقاشی‌هایی به سبک کوبیسم یا فوتوریسم. این سبکها می‌خواستند مفهومی درونی‌تر از ظاهر اشیاء را نشان دهند.

پیشینه هنر آبستره :

سبک آبستره در اصل به نقوش اسلامی و یا یهودی برمی‌گردد. در اسلام بخاطر این که کشیدن صورت انسان ممنوع شده بود، نقاشان به طرحهای انتزاعی روی می‌آوردند. طرحهای اسلیمی یا همان پیچ و خمها که شبیه شاخه درخت یا شاخه گل‌اند از همین نوع‌اند.

هنر آبستره در جهان امروز :

برخی هنرهای جدید خیلی به سمت هنر آبستره رفته‌اند. مثل سینما یا عکاسی و یا مخصوصاً ویدئو کلیپهایی که برای موسیقی‌های انتزاعی ساخته می‌شوند. هنرهای جدید به خاطر باز بودن دستشان در تکنولوژی و همچنین پیچیده بودن پروسه تولید اثر هنری خیلی آمادگی دارند برای نزدیکی به آبستره.

تولد هنر آبستره

تا پایان قرن نوزدهم، تقریباً همهء نقاشی ها تصویری بودند. هنرمندان، تصاویری واقعی را نقاشی می کردند و مردم هم به یک دلیل دوست داشتند به آنها نگاه کنند، برای آن که آن تصاویر در نهایت مهارت به نقش کشیده می شدند.

شاید بپرسی خوب اگر نقاشی ها این ویژگی را نداشتند، چرا باید به آنها نگاه می کردند؟ حالا توضیح می دهم که برای نگاه کردن به یک نقاشی، دلایل دیگری هم می تواند وجود داشته باشد. برای مثال شاید تو به عنوان یک بیننده دوست داشته باشی ورای اثر هنری را هم کشف کنی. یعنی چه؟ حالا برایت می گویم.

در اوایل سالهای ١٨٧٠، جنبش جدیدی در فرانسه برخاست که شروع به شناساندن هنری کرد که کمی انتزاعی می شد. این جنبش، امپرسیونیسم نام داشت . آثار خلق شدهء آنها کاملاً واقعی نبودند

.هدف امپرسیونیست ها بسیار ساده بود: آنها می خواستند طبیعت را همان طور که هست نشان دهند. به ویژه تلاش می کردند تا هر تغییر روشنایی را هم در نقاشی هایشان تسخیر کنند، درست همان طور که نور از یک روز به روز دیگر و یا از یک فصل به فصل دیگر تغییر می کند.

برای مثال، نقاش فرانسوی، مونه، که در پست قبلی به او اشاره کردم، زمان بسیاری را در خلق نقاشی هایی صرف کرد که موضوعاتی یکسان داشتند اما در زمانهای مختلف به تصویر در می آمدند. هدف مونه آن بود که نشان دهد چطور رنگ و شکل موضوع از یک ساعت به ساعت دیگر تغییر پیدا می کند.

آبستره

به این نقاشی یونجه زار اثر مونه نگاه کن، او آن را در سالهای ١٨٩١–١٨٩٠ خلق کرده است. هدف وی، به تصویر کشیدن پشته های یونجه نبود، بلکه می خواست شکل و رنگ یونجه زار را در زمان خاص پایان تابستان نشان دهد. از نظر مونه، فکر می کنم، نقاشی بیشتر یک تمرین بود تا یک کار هنری.

در همان زمانها جنبش هنری دیگری از تأثیر امپرسیونیستها به وجود آمد، به نام نئو امپرسیونیسم. آنها نقاط کوچکی را در کنار هم می گذاشتند و به این ترتیب اشکال و رنگهای گوناگونی می ساختند. این تکنیک را در این کار سورا که به پوینتیلیسم معروف است می توانی ببینی.

بالاخره در ١٨٨٠ و ١٨٩٠ گروه دیگری از هنرمندان، جنبشی را ورای کار امپرسیونیستها و وسواسشان در نورپردازی آغاز کردند. این هنرمندان، به پست امپرسیونیست ها معروفند که شمار بسیاری از نقاشی های قابل توجه و بدیعی را خلق کرده اند. در میان آنها پل سزان، که در پست قبلی از او سخن رفت، پل گوگن و وان گوگ دیده می شوند. اگر تو به نقاشی امپرسیونیستها نگاهی بیاندازی، متوجه می شوی که اگرچه آثارشان چشم و روح را نوازش می دهند، اما یکنواختند. این امر شامل کار پست امپرسیونیست ها نمی شود. به این کارها نگاه کن: اثر گوگن و بعد اثر وان گوگ.

در سه دههء آخر قرن نوزدهم زمان مهمی برای هنر به حساب می آید. یک دورهء گذار، که هنر طی تغییری تدریجی، از تصویر محض به آبستره پا می گذارد. این تغییر در کار پست امپرسیونیست ها بیشتر به چشم می خورد. پیش از این، هدف اولیهء نقاشان، خلق اثری شاعرانه بود تا احساس و

هیجان بیننده را هر چه بیشتر برانگیزاند. احساسات ناخودآگاهی که راه خودشان را در هنر یافته بودند و حالا امپرسیونیست ها آمده بودند تا این قید را از هم باز کنند و به نقاشان اجازه دهند تا از مسیر همیشگی شان خارج شوند و به سوی انتزاع گام بردارند. در آن زمان بیشتر زندگی بشر تحت تأثیر

نیروهایی قدرتمند، نا اهلی و غیر عقلانی قرار داشت و تا قرن بیستم هنرمندان مجبور بودند به تغذیهء انحصاری از سطح هوشیاری شان (سطح خودآگاه) بسنده کنند. زمانی که مغز تصویر قابل تشخیصی را ثبت می کند، حصاری ذهنی بنا می شود که از ورود معنی دار به سطح نا خودآگاه

جلوگیری می کند. هنر تصویری، با ذات و ماهیتی که دارد، این محدودیت را چنان عمیق به هنرمند تحمیل می کند که به او اجازه نمی دهد تا به سطح ناخودآگاهش وارد شود. اما با تولد آبستره، هنرمندان برای اولین بار ابزار قدرتمندی را یافتند که به آنها اجازه می داد از ادراکی سطحی ……………….

 

 

……………..

 

    قانون زیربنایی تعادل دینامیک قوانین دیگری را نیز که عناصر سازنده

و روابط آنها را مشخص می سازند در پی دارد. این قوانین راه رسیدن به تعادل دینامیک را نشان می دهند. روابط مربوط به موقعیتها و ابعاد قوانین خاص خودشان را دارند. از آنجا که روابط در مستطیل ثابت هستند، هرگاه نیاز به القاء مفهوم ثبات وجود داشته باشد

می توان در اثر از آن استفاده کرد. این حقیقت که تمام روابط اشکال غیر از مستطیل دارای ثبات نیستند خود نشانگر قانونی دیگر است. همچنین بسیاری از اوقات از زوایای قائمه یا غیر قائمه در کار استفاده می شود.

قانون مربوط به روابط شکل مستطیل گرچه نه بصورت ثابت اما بصورت کلی قابل بیان در هنر می باشد، ابتدا از طریق ارتفاع و عرض  و فرمهای سازنده و سپس با روابط متقابل این فرمها. هنر غیر تصویری با استفاده از وضوح

و سادگی فرمهای خنثی روابط بین اجزای شکل مستطیل را بیشتر و بیشتر به صورتی ثابت ارائه می نماید، بصورت خطوط و تقاطع آنها که در نهایت منجر به پدید آمدن این شکل می گردد.

    بخاطر جلوگیری از تکرار لازم است ابعاد دارای گوناگونی باشد. اگر چه در مقایسه با بیان ثابت در روابط شکل مستطیل، ابعاد در کل دارای بیانی فردی هستند بنابراین می توان نتیجه گرفت که بهترین وسیله برای از بین بردن تعادل استاتیک ابعاد می باشد. نقاش با داشتن حق انتخاب در مورد ابعاد کاری بس دشوار در پیش رو دارد و هرچه بیشتر به نتایج نهایی کارخود نزدیک شود این دشواری تشدید می شود.

     از آنجا که عناصر سازنده و روابط متقابلشان دارای یگانگی غیر قابل اجتناب هستند، قوانین حاکم بر روابط در مورد عناصر سازنده نیز صادق خواهند بود. گرچه این عناصر نیز قوانین خاص خود را دارا هستند. واضح است که نمی توان از طریق فرمهای مختلف به یک برنامه واحد دست یافت. اما گاهی این نکته که خطوط و فرمهای گوناگون بایکدیگر درجاتمتفاوتی از تکامل هنر تجسمی را باعث می شوند بدست فراموشی سپرده می شود. هرچه از سمت فرمهای طبیعی به سوی فرمهای انتزاعی پیش رویم عمق بیان آنها افزایش می یابد. به همین دلیل است که مثلاً یک خط صاف نسبت به یک خط منحنی مفهوم عمیق تری را بیان می سازد.

    در هنر تجسمی محض خطوط و فرمهای مختلف از اهمیت بالایی برخوردارند چراکه باعث خالص بودن آن می گردد. اگر بخواهیم هنر واقعاً انتزاعی باشد به این معنا که روابط بین اشیاء را بصورت طبیعی و ظاهری نشان ندهد قانون ” تغییر شکل موضوع ” (denaturalization of matter) از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود. در نقاشی رنگ اصلی که تا حد امکان خالص می باشد، آبستره کردن رنگ طبیعی را میسر می سازد. درحال حاضر رنگ همچنین بهترین وسیله برای تغییر شکل سوژه در حیطه آبستره سازی اجسام سه بعدی می باشد.اما تکنیک برای این منظور کافی نیست.

     هم اکنون هنر به میزان معینی از توانایی، به آبستره کردن موضوعات دست یافته است. این روند تا دوران هنر تجسمی …………………….

 

بلافاصله بعد از پرداخت موفق لینک دانلود این پروژه فعال خواهد شد.

 

 

1 نقد وبررسی برای آبستره

  1. مدیر سایت

    نظر تست

افزودن نقد و بررسی

آبستره

1 نقد و بررسی

قیمت : تومان19,500