توضیحات

تحقیق پرورش اسب

اسب‌ها ی یک میلیون و دویست هزار سال پیش شباهت زیادی به اسب‌های کنونی داشته اند.

در عصر سنگ انسان‌های اولیه اسب‌ها را شکار کرده اند و گوشت آنها را خورده اند.

نژاد آنها گوناگون است. از آن گوناگونی تاریخی، اکنون هفت گونه آن در آسیا و آفریقا باقی مانده است و ۶۳ نژاد آن در سراسر جهان پخش است.

در استپ‌های جمهوری‌های آسیای مرکزی شوروی سابق، مناطقی

وجود داشته، که در آنجا حدود ۶ هزار سال پیش برای نخستین بار اسب بدست

شبان هائی که دراین استپ‌ها زندگی می‌کرده اند، اهلی شده اند. به طورقطع می‌توان

گفت که این اسب‌ها نیای مستقیم وبلافصل اسب‌های ترکمن بوده اند.

دراین منطقه گسترده، ن” تیان شان” وجود داشته، که درحقیقت می‌توان گفت

این اسب نیای اسب‌های سریع و چالاک امروزی شرق است. اسب سکایی با

اندامی متوسط در ناحیه شمال ایران قدیم تا سیبری و اسب هایی با جثه کوچک کوهستانی، بنام  “یابو” و اسب کوچک خزردر مناطق غرب این محدودهً وسیع همراه با اسب‌های عربی و در شرق آن اسب‌های وحشی مغولی متناسب با آب و هوای جغرافیایی وجود داشته اند،

یکی از اسب‌های با نژاد و اصیل دنیا که در نواحی شرق این منطقه یعنی در

تحقیق پرورش اسب

منطقه آلتایی مغولستان کشف شد، اسب ترکمن است. این اسب که

سده‌ها پیش ازمیلاد درگورستان‌های پازیرک آلتایی ( این گورستان صد‌ها سال زیر یخ واقع بوده است . در این گورستان است که نخستین فرش دستباف دنیا یافت شد.) کشف شده، همانند امروز نمد پیچ شده بود. نژاد اصلی اسب

ترکمن به لحاظ اینکه آمیزش خونی نداشته، بمثابه با نژاد ترین اسب و مادر اسب‌های موجود در جهان شناسایی شده است. (منطقه‌ای که ترکمن‌ها در آنجا به پرورش اسب اشتغال داشتند ، با دتیای خارج تاپایان قرن نوزده به

سختی در ارتباط بود، ازاین رو نمی توانست نژاد‌های دیگر اسب براسب ترکمن تاثیر بگذارند. به غیر از این، در این منطقه نژاد های« بیگانه »‌ای که دراصل نوع دیگر اسب‌های ترکمن بودند، وجود داشتند.) این اسب در نزد قوم ماد

از اهمیت بالایی برخوردار بوده است و گویا بدست این قوم به نواحی شمال خراسان کنونی انتقال یافته است. اسب ترکمن در کاوش‌های شهر فرغانه ازبکستان نیز یافت شده که متعلق به هزار سال قبل از میلاد مسیح است.

اسب ترکمن از دیرگاه در جنگ‌ها و پیروزی‌های شاهان ایرانی پیش از اسلام

تا دوران معاصر بویژه دوران نادرشاه ، نقشی مهم داشته است. مهمترین

برتری اسب ترکمن با دیگر اسب‌های دنیا، بکارگیری آن در اصلاح نژاد دیگر اسب‌های جهان است. یکی ازبا نژادترین اسب‌های ترکمن که به زیبایی و

چابکی پرآوازه است آخال تکه نام دارد. آخال تکه اسبی است که با دیگرنژاد اسب‌ها

همسنگ وهمتازیانه نیست. چینی‌ها و سلسلهً دودمانِ هان نیزاز اسب ترکمن اطلاع داشته اند

و شیفته این اسب بودند و آنها را« اسب‌های آسمانی » می‌نامیدند و بخاطر تصاحب این اسب‌ها جنگ‌های بسیاری را با حکومت بلخیان به راه انداختند. اسب ترکمن درهنگ سواره خلفای بغداد مورد استفاده قرارمی گرفتند.

اسب ترکمن اندامی کشیده، دُمی باریک، سر و گردن زیبا دارد. برای اسب‌های

تحقیق پرورش اسب

بانژاد ترکمن درسال‌های گذشته ذخیره‌های ژنتیک این اسب، تقاضای

جهانی یافته است. اسب ترکمن در نزد ترکمن‌ها پیشینه‌ای طولانی در سنن و زندگی صحرانشینی وجنگ وگریزها درگذشته داشته است. ازاین رو شاعران و سرایندگان ترکمن دردرازای تاریخ هماره درآثار خود
ازاسب و خوی نیک آن بسیار نوشته اند. بقولی، یک ترکمن درگذشته‌های

دور پنجاه من بار برروی اسب گذاشته وخود نیز سوار برآن تا ده فرسخ راه را هم می‌رانده است. اسب ترکمن که اسبی راهوار ویکه تازاست، از زیباترین اندام دربین نژادهای اسب دردنیا برخورداراست.
نژادهای شناخته شده اسب ترکمن : یمود که تنومند و خوش اندام است. نوع بسیار معروف آن

« کور اوغلی » است. کور اوغلی اسبی است بردبار، تیزتک اغلب به رنگ سفید، رنگ پوست روباه و طلایی دارد. بلندی آن ۱۴۷ تا ۱۵۵ سانتی متر است.

 آخال تکه : از نسل اسب‌های ترکمن کهن و باستانی است، که تا ۲۵۰۰

سال پیش نیز زیست داشته است. آخال تکه اسبی است با استعداد فوق

العاده و همچنین منشی بسیار خودسر دارد. اسبی است با توانایی بالا، با

سری راست ، گردنی ظریف، طول متوسط، مچ پای برجسته و پاهای مقاوم با سمی سخت است. رنگ‌های اصلی آن کهر، خاکستری، سفید، طلایی رنگ، سرخ و سیاهِ کلاغی است. تقریبا، ۱۵۰ و ۱۶۰ سانتیمتر است.

خوب است. به رنگ‌های  نیلگون، طلایی، قهوه‌ای روشن و ابرش یافت می‌شود.
ترکمن:

این اسب در اصل به مفهوم یک نژاد نیست، بلکه فرامفهومی است برای اسب‌های

تحقیق پرورش اسب

بسیار اصیل استپ‌های جنوب روسیه و مناطق هم مرز افغانستان و ایران . اسب‌های این گروه امروزه به صورت آخال تکه، چناران و یمود معرفی می‌شوند.

این اسب درکل دارای اندامی زیبا، سریع و استقامت بالا است، که از صد‌ها سال پیش رد پای خود را در بسیاری از حوزه‌های پرورش اسب در اروپا گذاشته است.

استان آخال ۲۰ درصد از خاک کل کشور را تشکیل می دهد . در این استان ۱۵ درصد از کل جمیعت ترکمنستان زندگی می کنند . بر اساس آمار مورخ یکم ژانویه سال ۱۹۹۹ میلادی جمیعت این استان ۸/۷۲۲  هزار نفر بوده است . از این تعداد ۸/۲۳۳ هزار نفر شهر نشین و ۴۸۹ هزار نفر روستا نشین هستند . در طی سال های استقلال جمیعت این استان ۱۴۰ هزار نفر

افزایش یافته است ……………………