توضیحات

بررسی روشهای مختلف آبیاری بر روی برخی صفات مرفولوژیک و فیزیولوژیک برنج

برنج به عنوان غذای اصلی حدود نیمی از جمعیت جهان به شمار می‎آید و به همین دلیل این محصول یکی از مهمترین منابع اصلی تأمین کننده نیاز غذایی

جهان است (۵۶،۷۱). طبق آمار فائو مصرف سرانه برنج در کشورهای مختلف بین ۲/۴ تا ۱/۱۰۲ کیلوگرم متغیر است و معمولاً کشورهای عمده تولید کننده

برنج مصرف کنندگان عمده نیز هستند و تا حدی بین تولید و مصرف آنها موازنه وجود دارد. ولی در کشور ما متأسفانه این توازن برقرار نیست و ایران به

عنوان یازدهمین کشور تولید کننده برنج، سومین وارد کننده در جهان است (۱۱).

بررسی روشهای مختلف آبیاری بر روی برخی صفات مرفولوژیک و فیزیولوژیک برنج

برنج در کشور ما بعد از گندم دومین کالای مصرفی از نظر مقدار و تنها

غله‎ای است که منحصراً برای تغذیه انسان کشت می‎شود و در حدود نصف جیره غذائی ۱/۶ میلیارد نفری از جمعیت دنیا را تشکیل می‎دهد (۱۱) و در بخش

عظیمی از قاره آسیا تأمین کننده بیش از ۸۰%

کالری و ۷۵% پروتئین مصرفی مردم است. در کشور ما نیز به طور متوسط، روزانه ۱۴% نیاز به انرژی از

طریق برنج تأمین می‎شود (۱۱). این گیاه در بین گیاهان عمده زراعی دارای خصوصیات منحصر به فردی از نظر مصرف  آب است (رشد در شرایط غرقابی،

غیرغرقابی و دیم). آب اولین و اساسی‎ترین عامل محدود کننده تولید  محصولات کشاورزی است. کمبود آب که به بحران قرن حاضر موسوم شده است

باعث گردید دانشمندان و محققان تلاش‎های وسیعی را در جهت یافتن راه حل‎های مناسب برای افزایش توان تولید واحد آب مصرفی آغاز نمایند.

۸۷ صفحه فایل ورد (Word) فونت ۱۴ منابع دارد

پس از پرداخت آنلاین میتوانید فایل کامل این پروژه را دانلود کنید 

فهرست مطالب

بررسی روشهای مختلف آبیاری بر روی برخی صفات مرفولوژیک و فیزیولوژیک برنج

فصــل اول

کلیـات

۱-۱- سطح زیر کشت و میزان تولید برنج در دنیا و ایران:

برنج بعد از گندم بیشترین سطح اراضی کشاورزی در جهان را به خود اختصاص داده است.

براساس آمار منتشر شده در سال ۱۳۸۰ از سوی فائو ‎(FAO)

سطح زیر کشت برنج در دنیا حدود ۱۵۱ میلیون هکتار بوده که کشورهای هند و چین با داشتن ۷۴ میلیون هکتار قریب به ۵۰ درصد کشت برنج جهان را به

خود اختصاص داده‎اند. سطح زیر کشت برنج در ایران ۵۸۷ هزار هکتار برآورده شده که حدود ۴ درصد سطح زیر کشت برنج جهان است. بیش از ۷۵  درصد

اراضی زیر کشت برنج در استان‎های ساحلی خزر یعنی گیلان و مازندران قرار دارد و بیش از ۸۰ درصد برنج کشور از این اراضی تأمین می‎شود (۱۱).

استان مازندران با تولید ۴۳ درصد، رتبه اول را در کشور داراست (۱۱). آمارهای جهانی نشان می‎دهد که حدود ۹۲ درصد تولید برنج متعلق به کشورهای در

حال توسعه از قاره آسیا است. قاره آسیا با داشتن ۱/۱۲۱ میلیون هکتار برنج کاری یعنی ۹۰ درصد سطح زیر کشت جهان، رتبه اول تولید برنج را به خود

اختصاص داده است. از نظر تولید، کشور چین با تولید ۱۸۳۱۴۸ هزار تن مقام اول را داشته و ایران با تولید حدود ۲۶۰۰ هزار تن در رده یازدهم قرار دارد (۱۱).

در سال ۱۹۸۷ میزان درصد سهم ایران از تولید جهانی برنج حدود ۵/۰ درصد بوده که در افزایش تولید جهش ۱۸ درصدی را کسب کرده است. در سال ۱۹۷۷

در حالی که عملکرد تولید شالی در واحد سطح در جهان به طور متوسط به ۳۷۹۲ کیلوگرم ارتقاء یافته بود، در ایران این رقم به ۴۱۳۷ کیلوگرم رسید. به

عبارتی در حالی که افزایش عملکرد جهانی ۵/۱۳ درصد بوده مقدار فزونی عملکرد در ایران به سطح ۵/۳۷ درصد ترقی کرده است (۱۱). براساس آمار فائو

‎(FAO) میزان درصد سهم ایران از میزان عملکرد متوسط جهانی در سال ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۷ مرتباً روند صعودی داشته و از ۳۵/۹۱ درصد به ۰۹/۱۱۸ درصد ترقی

کرده است (۱۱).

جدول (۱-۱) و شکل (۱-۱) سطح زیر کشت، تولید و عملکرد برنج در ایران را نشان می‎دهد. …………………….

فصــل دوم

بررسی منابع

۲-۱- عملکرد

عملکرد آخرین مرحله از رشد می‎باشد که شامل دوره‎های شیری[۱]، خمیری[۲]، رسیدگی[۳] و مرحله‌پر شدن کامل[۴] است.

در این مرحله و بعد از آن، مرحله رسیدگی و پر شدن کامل، گیاه به آب کمی نیاز دارد. تخلیه آب در حدود ۱۰ روز قبل از برداشت انجام می‎گیرد (۲۴).

مستان و ویجای کومار (۱۹۹۳) در یک آزمایش مزرعه‎ای بر روی برنج نشاء شده (رقم محلی) طی سال‎های ۹۱-۱۹۸۹ عملکرد برنج تحت رژیمهای آبیاری

شامل غرقاب دایم با عمق ۵ سانتی‎متر و آبیاری با تأخیر ۲ یا ۵ روز پس از ناپدید شدن آب از سطح مزرعه را بررسی و گزارش کردند که عملکرد در تیمار

غرقاب دایم ۵/۵ تن در هکتار بوده است در حالیکه مقدار مصرف آب آن ۱۵۳۰ میلیمتر بود. عملکرد و مقدار مصرف آب در تیمارهای دور آبیار برابر ۴/۳ تن و

۶۸۰ میلیمتر برای تیمار ۵ روز، ۲/۵ تن و ۹۳۵ میلیمتر برای ۲ روزه بوده است که تیمار ۲ روزه به عنوان تیمار برتر با بالاترین مقدار راندمان مصرف آب معرفی شده ا ست.

پراساد و همکاران (۱۹۹۲) در یک بررسی طی سال‎های عملکرد برنج تحت رژیمهای مختلف آبیاری با تاخیر ۳-۵ روز پس از ناپدید شدن آب از سطح مزرعه را

با تیمار بدون آبیاری و اثرات متقابل آن با تیمارهای مختلف کود نیتروژنه مقایسه کردند و گزارش نمودند که عملکرد تیمار دیم از بقیه کمتر بوده و عملکرد

تیمار آبیاری ۷ روزه کمتر از تیمار ۳ روزه بوده است.

نتایج بررسیهایی که رضایی و نحوی در سال ۱۳۸۰ روی اثر دور آبیاری بر مقدار مصرف آب و عملکرد برنج (رقم هاشمی) در گیلان انجام دادند حاکی از این

است که تیمار آبیاری غرقاب دائم با مصرف ۱۰۰۳ میلی‎متر آن در طی فصل رویش بالاترین عملکرد شلتوک را به مقدار ۳۸۴۵ کیلوگرم در هکتار داشته است و کمترین مصرف آب و عملکرد مربوط به تیمار دور آبیاری ۱۱ روزه با ۲۷۵۰ کیلوگرم در هکتار و م

…………………………….

………….