توضیحات

پوشش نظامى و پرچم، از جمله مباحثى است که از دیرباز مورد توجه نیروهاى نظامى بوده است. پوشش و البسه‏ى نظامى

، در طى اعصار دچار تحول و تکامل شده و همواره به سوى یک‏سانى و متحد الشکل شدن پیش رفته و سرانجام جزء لاینفک سازمان رزم و نیروى نظامى گشته است.

پوشش جنگى در میان همه‏ى اقوام و ملل تا حدودى با پوشش غیر جنگى متفاوت بوده و بر حسب نوع تخصص

پوشش و پرچم در جنگ‏هاى عصر اسلامى‏

و رسته‏ى جنگ‏جو در جنگ، تغییر مى‏یافته

است. آنچه در این مقاله مورد توجه ما مى‏باشد، پوشش یک‏سان نظامى است که در عصر اسلامى همواره مورد عنایت پیامبرصلى الله علیه وآله و نیز سایر

خلفا و فرماندهان جنگ قرار داشته است. پوشش یک‏سان، بیش‏تر با هدف شناسایى نیروهاى خودى از دشمن، تعیین جایگاه قبایل و اقوام و نهایتاً نظم و

انسجام نیروى نظامى در نظر گرفته شده است. پرچم یا به عبارت عربى و

اسلامى آن لوا و رایت نیز به همین هدف از زمان‏هاى دور مورد توجه بوده است.

در ابتدا پرچم در اسطوره‏هاى ملت‏هاى مختلف داراى معنا و مفهومى خاص بوده و چه

بسا ممکن است طرح آن از همان اسطوره‏ها به میدان واقعى جنگ

پوشش و پرچم در جنگ‏هاى عصر اسلامى‏

تسرى یافته باشد. از پرچم کاوه‏ى آهنگر، که تکه‏اى از لباس چرمین آهنگرى او بود و براى دادخواهى علیه ستم و ستمگرى به کار برده شد، تا پرچم

چینى‏ها که اژدهاى اسطوره‏اى رودخانه‏ى گنگ یا زرد بر آن نقش بسته است و نیز

از پرچم عقاب عصر رسول خداصلى الله علیه وآله، تا پرچم سیاه

ابومسلم خراسانى و نیز پرچم سرخ خرم دینان و پرچم سبز علویان، همه و همه از یک طرف رمز، نشانه، زبان و علامتى است براى بیان اندیشه‏ها، عقاید،

مذاهب و احساسات درونى یک ملت، قوم و یا یک نژاد و از طرف دیگر علامتى است براى شناسایى نیروهاى خودى از دشمن و یا جایگاه قبیله و نیروهاى آن در جنگ.پایان نامه دات کام

۲۰ صفحه منابع دارد  فونت ۱۵ فایل ورد 

پس از پرداخت آنلاین میتوانید فایل کامل این پروژه را دانلود کنید

در این نوشتار ابتدا به بحث مختصرى پیرامون نوع و رنگ پوشش نیروهاى نظامى

در عصر پیامبرصلى الله علیه وآله و خلفاى پس از او تا عصر عباسیان پرداخته مى‏شود، آنگاه تلاش‏هاى آنان براى یک‏سان سازى نوع پوشش نیروهاى رزمى جهت هماهنگى و تشخیص نیروهاى خودى از دشمن،

تشریح مى‏شود. سپس از دو نوع نشان با عنوان لوا و رایت، در سپاه رزم آن روزگار،

سخن به میان آورده و تفاوت‏ها، کارکردها و جایگاه آنها در لشکر اسلام بر مى‏شماریم و سیر تحول آن را از عصر پیامبرصلى الله علیه وآله تا عصر عباسیان دنبال مى‏کنیم.

نخستین رایتى که در دعوت عباسیان برافراشته شد السَّحاب نام داشت. به هنگام این دعوت، لشکر عباسى ۷۰ هزار نیروى نظامى داشت که ده‏ها رایت سیاه در آن برافراشته بودند و به همین لحاظ آنان را مسوّده مى‏خواندند. بعضى گفته‏اند آنان بدان علت رایت سیاه حمل مى‏کردند که عامل به آن روایت

پوشش و پرچم در جنگ‏هاى عصر اسلامى‏

باشند که در آن آورده شده است که مهدى آخر الزمان براى برپایى قسط و عدالت در

جهان با پرچم‏هاى سیاه ظهور خواهد کرد. و شاید انتخاب رنگ سیاه به خاطر حدیثى بود که محمد بن على بن عبداللَّه بن عباس، از پیامبرصلى الله علیه وآله نقل مى‏کرد:

اذا رأیتم الرایات السود مقبله من خراسان فأتوها ولو حبواً على الثلج؛

هنگامى که پرچم‏هاى سیاه را دیدید که از خراسان به سوى شما مى‏آیند در زیر آنها جمع شوید حتى اگر نشسته بر روى برف با سینه حرکت کنید.

و عبداللَّه بن عباس نیز مى‏گفت:

اذا کانت سنه ثلاثین و مئه لم یظهر احد بالمشرق برفع رایه سوداء الینا الانصر؛هنگامى که سال ۱۳۰ فرا رسد کسى در مشرق پرچم‏هاى سیاه را براى ما برنمى‏افرازد مگر پیروز مى‏شود.

ابراهیم امام نیز به ابوهاشم سفارش مى‏کرد که‏رنگ سیاه رنگ لباس ما و لباس یاران

و عزت ما در آن است. پرچم رسول اللَّه سیاه و پرچم على‏علیه السلام نیز سیاه بود. پس بر شما باد به رنگ سیاه که لباس شما و پرچم شما باشد.www.tahghigh1.ir