توضیحات

اثر بخشی آموزش خلاقیت برافزایش نگرش کار آفرینانه بیکاران شهر تهران

از آنجا که محیط نوع افراد را چنان که باید پرورش نمی دهد، تنها راه برای جبران این کمبود آن است که سازمانهای آموزشی برای پرورش توانائی خلاقیت بیشتر فعالیت کنند. در انجام این کار دانشکده ها ودانشگاهها باید برنامه های آموزشی را به خوبی تدارک نمایند که دانشجو را ملزم به استفاده از ابتکار خود به مقیاس وسیعی نماید . (اسبورن ترجمه: قاسم زاده ، ۱۳۶۸)

اگر با آموزش، وسایل و شیوه های اندیشمند فراهم کنیم می توانیم سطح کلی خلاقیت را بالا ببریم برخی افراد باز هم بهتر از سایرین خواهند بود ولی هر کس می تواند قدری مهارت خلاقیت کسب کند . بین استعداد و آموزش هیچگونه تضادی نیست، اینکه بعضی افراد بطور طبیعی خلاق اند، به این معنی نیست که آنها با بعضی آموزش ها و شیوه ها خلاق تر نخواهند شد. و نیز به این معنی نیست که افراد دیگر نمی توانند خلاق شوند. استعداد طبیعی ، در هر زمینه ای با آموزش و پویش می تواند افزایش یابد. در این برهه از زمان این پندار که خلاقیت یادگرفتنی نیست پذیرفتنی نیست. امکان ندارد نبوغ را آموزش داد ولی خلاقیت های سودمند بسیار زیادی وجود دارد که بدون نبوغ به وقوع می پیوندد. ( دو بونو، ترجمه: بصیری و غفاری پور ۱۳۸۲)

بعضی افراد بر این باورند که خلاقیت ذاتی است ، برخی دیگر باور دارند که با آموزش هرکس می توان خلاقیت را پرورش داد.

در دیدگاه دوم خلاقیت را می توان فرایندی چهار مرحله ای دید مرکب از ادارک ، پرورش، الهام و نودیدن چیزها ، خلاق بودن یعنی چیزها را از زاویه ای منحصر بفرد دیدن . به عبارتی یک کارمند می تواند مسئله را طوری ببیند که دیگران نمی توانند آن طور ببینند. (اینترنت، زارعی ، ۱۳۷۹)

۱۲۷ صفحه فونت ۱۴ منابع و فهرست دارد فایل ورد قیمت:۱۵۰۰۰تومان

پس از پرداخت (از قسمت تبلیغات روش پرداخت را ببینید) میتوانید دانلود کنید

مک کله لند معتقد است که در انسان سه نیاز وجود دارد:

۱-    نیاز به توفیق طلبی ۲- نیاز به قدرت ۳- نیاز عاطفی یا احساس تعلق  ( احمد پور ۱۳۸۳).

کارآفرینی از سویی نشاندهنده گستردگی و اهمیت موضوع است . که می تواند از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گیرد و از سویی دیگر نشاندهنده پویایی موضوع است که زمینه ارائه مدلها, تئوریها و نظرات متفاوتی را فراهم می آورد ( احمدپور, ۱۳۸۳).

کارآفرین واقعی: به دنبال استقلال است , فرصتها را می شناسد  و غنیمت می شمرد.

متبکر است, مخاطره پذیر است , آینده نگر و خلاق است , توانایی هماهنگی و تفاهم دارد, در تصمیم گیری شجاع است تا اشتغال زاست, رسالت کارآفرین عملکرد اخلاقی در تعهدات اجتماعی است  (هاشمی, ۱۳۸۰).

برخی از صاحبنظران بر این باورند که در جامعه ی اطلاعاتی سه انقلاب به وقوع پیوسته و در حال تکامل است:

۱-    انقلاب دیجیتالی[۱]  2- انقلاب اینترنتی[۲]  3- انقلاب کارآفرینی[۳]

در انقلاب دیجیتالی , اطلاعات به سرعت از طریق سیستم های ار تباطی کابلی , بی سیم نوری و ماهواره ای منتقل می شود. در انقلاب اینترنتی , مهمترین رسانه گروهی ارتباطی پس از تلویزیون , اینترنت است و اینترنت همه راههای ارتباطی دیگر مثل پست, روزنامه , مجله, تلفن, رادیو و تلویزیون را در خود دارد و هرکس می تواند اطلاعات کاملی بدست آورد . عصر حاضر را برخی از صاحبنظران عصر کارآفرینانه نامگذاری کرده اند , کارآفرینان انقلابی را هدایت می کنند که منجر به تحول و نوسازی اقتصاد در پهنه جهانی شده است ( احمدپور, مقیمی, ۱۳۸۵)

بیان مسئله:

خلافیت بزرگترین عصیان در عالم هستی است برای خلق کردن باید از همه قید و بندها رها شده وگرنه خلاقیت چیزی جز تقلید و نسخه برداری نخواهد بود. فقط یک نسخه بدل! فقط هنگامی می توان خلاق بود که فردیت فرد را دریافت . ( اشو [۴] ، ترجمه : فرجی ، ۱۳۸۰)

همانگونه که مغز انسان دارای دو جنبه است خلاقیت نیز دو جنبه دارد . خلاق بودن در واقع متفاوت، غیر معمول و مبتکر بودن است. این خلاقیت است که تغییرات را بوجود می آورد. اگر کاری را با شیوه های متفاوت نسبت به قبل انجام دهید نتایج نیز تغییر خواهند کرد . اما برای رسیدن به پاسخ موفقیت آمیز در عرصه تغییرات خلاقیت نیز لازم است با تغییر محیط بیرونی واکنشها نیز باید تغییر کنند . بنابراین ، خلاقیت ناپایدار است و تغییر نیز همین حالت را دارد. تغییر و خلاقیت هر دو مخاطره آمیز هستند و هر دو موجب ترس، اضطراب و نارضایتی نسبت به شرایط جدید می شوند. اما این دو می توانند موجبات خشنودی، هیجان و مسرت را نیز فراهم کنند . (حمیدی زاده، ۱۳۸۱)

خلاقیت به عنوان جوهره کارآفرینی و عامل کلیدی موفّقّیت و بلکه بقای سازمانها و همچنین امر تکامل و سعادت دنیوی و اخروی ، هنوز جایگاه واقعی خود را نه تنها در جامعه بلکه در محافل علمی و تحقیقاتی کشور پیدا نکرده است به همین دلیل هنوز در هیچ یک از دروس یا رشته های تحصیلی دانشگاههای کشور ، واحدی جهت آموزش خلاقیت پیش بینی و طراحی نشده است و آنچه به طور ضمنی و حاشیه ای و گذرا در بعضی از دروس به آن اشاره می شود ، تنها جنبه های نظری و تئوریک خلاقیت است ، که نه فقط مؤثر نمی باشد بلکه این ذهنیت را نیز ایجاد می کند که خلاقیت امری ذهنی ، فردی و ارثی است که به شکل علمی ، کاربردی و گروهی قابل آموزش نیست !