توضیحات

بررسی اندیشه ها و اصول  اولیه کارآفرینان برتر

کار آفرینی، فرایند ابتکار و نوآوری و ایجاد کسب و کارهای جدید در شرایط مخاطر آمیز

از طریق کشف فرصتها و بهر گیری از منابع بوده و کار آفرینان ایده ها نو را به محصول یا خدماتی تبدیل و باعث افزایش بهره وری، ایجاد ثروت، کاهش فقر، بیکاری و افزایش سطح اشتغال می شوند.

طبق تحقیقات بعمل آمده، کار آفرینی فرایندی پویا و مستمر است، درست است که افراد با ویژگی ها و خصوصیا

ت ذاتی متولد می شوند، اما افراد کار آفرین متولد نمی شوند بلکه از طریق تجربیات و آموزش اثر بخش در

بررسی اندیشه ها و اصول  اولیه کارآفرینان برتر

طول زندگی کار آفرین می شوند.بدیهی است که یکی از ابزارهای استراتژیک و کلیدی این امر، وجود دانشگاه های کار آفرین همراه با رشته های تحصیلی مناسب در سطح آموزش عالی است(نوروز زاده،۳۸۵، ص۴)

در سالهای اخیر سازمانی برای رسیدن به هدف های خود در محیطی چنان پیچیده، رقابتی پویا و نامطمئن

احتیاج مبرمی به خلاقیت و نوآوری دارند که از طریق استراتژی های کارآفرینی قابل حصول است. این استراتژی ها

در پاسخ به نیازی است که بر سازمان ها تحصیل گردیده است و    می توان گفت که کارآفرینی تأثیر مستقیمی

روی توسعه اقتصادی و اجتماعی مردم به ویژه دانشجویان دارد. هرچند سهم دانشگاه در فعالیت های کارآفرینی

بیشتر باشد، توسعه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه نیز سریع تر و بهتر صورت می گیرد. (آقایی، ، ص ۷۷)

 ۵۵صفحه فایل ورد + ۴۵ صفحه پیوست و منابع فارسی و انگلیسی  

پس از پرداخت آنلاین میتوانید فایل کامل این پروژه را دانلود کنید

پروژه فوق العاده جامع و کامل بررسی اندیشه ها و اصول  اولیه کارآفرینان برتر

سیر تاریخی مفهوم کارآفرینی

بررسی کلی در ادبیات کارآفرینی در خصوص ماهیت ، مفهوم و یا ریشه و فلسفه کارآفرینی نشان

میدهد عده انگشت شماری از دانشمندان مثل دیوید مک کله لند به مفهوم ریشه ایی و گسترده آن پراخته اند ، البته بسیار سطحی (آقایی، ۱۳۸۷،ص۳).

واژه کار آفرینی از لغت فرانسوی enter prendre گرفته شده که به معنی متعهد شدن و به عهده گرفتن است

. در قرن ۱۶ میلادی واژه enter prendre اولین بار برای افرادی به کار برده شده که در    ماموریت های نظامی خود را به خطر می انداختند. (سعیدی کیا ، )

کارآفرینی میتواند به عنوان روشهای کسب و کار تعریف شود که با رشد و ترقی مرتبط است

، بیشتر کنشگرایانه است تا واکنش پذیر ، مشتری مدار است ، و مخاطره های یک شرکت جدید را میپذیرد . روش عمده ای که در یک دنیای کسب و کار و تجارت شخص کارآفرین را از سایرین متفاوت میکند استفاده از فرصت ها و پویایی های یک سازمان است. (کارترایت ،۲۰۰۲،ص۷)

بسیاری از اقتصاد دانان و سیاستمداران معتقدند که کار آفرینی بر رشد و تولید نا خالص ملی اثر مثبتی دارد ،

کارآفرین قلب مزیت ملی است . شومپیتر در تئوری اقتصادی به نقش کارآفرین به عنوان علت عمده توسعه اقتصادی تاکید میکند .(کری و ثوریک ،۲۰۰۲،ص۳) کارآفرینی ،مفهوم ابتکاری است که به وسیله شومپیتر

(۱۹۹۶) به وجود آمد ، شومپیتر تفاوت بین کارآفرینی به عنوان یک عملکرد و کارآفرین به عنوان یک شخص قائل

بود ، کارآفرین میتواند هر کسی باشد که نوآوری را ابداع میکند ، او میتواند یک مرد تجاری مستقل ، یک کارمند یا مدیر یک شرکت و … باشد . کاآفرین به عنوان یک عامل تخریب تعادل در یک شرکت (یا اقتصاد) بطوریکه

با یادگیری خلاقیت و کاربرد ترکیبات جدید از منابع اشاره دارد . عملکرد کارآفرینی میتواند در درون یا سرتاسر

بررسی اندیشه ها و اصول  اولیه کارآفرینان برتر

سازمان رخ دهد . (وکچیو،۲۰۰۳،ص۳۰۵) میلر[۱] (۱۹۹۰) بیان میکند که استراتژی های کارآفرینی احتمالا

موفقترند ، وقتی که مشتریان بر طیفی از خدمات منحصر به فرد و نوآورانه توجه میکنند ، این استراتژی با یک محیط پویا منطبق میباشد ، محیط های پویا با مشتریان و رقبای غیر قابل پیش بینی مرتبط میباشد و نرخ تغییر در جریانان بازار نوآوری های صنایع زیاد میباشد .(ویلکلند و شفرد ، ۲۰۰۴،ص۷).

کارآفرین ترجمه واژه entrepreneur است . این واژه خود از لفظ فرانسوی entreprendre به معنای عهده

دار شدن کاری گرفته شده است . کارآفرین کسی است که سازماندهی ، مدیریت ، و پذیرفتن خطرات یک

شرکت تجاری را عهده دار میشود . امروزه کارآفرین فردی نوآور یا توسعه گرا است که فرصتها را تشخیص

میدهد و آنها را به چنگ می آورد ، آن فرصتها را به فکرهای عملی قابل فروش تبدیل میکند . از طریق پول

،زمان

و مهارت ، از افزودن ارزش ، و بهره گیری از این فرصتها را تحقق میبخشد . کارآفرین شتاب دهنده تغییرات

در جهان تجارت است . او اندیشمندی مستقل است که جرات میکند در محیطی از رویدادهای متداول متفاوت

باشد . (کوراتکو و هاجتس ، ۱۳۸۳،ص۵۰) بنا به تعریف واژه نامه (وبستر) کارآفرین کسی است که متعهد میشود مخاطره یک فعالیت اقتصادی را سازمان دهی کرده و تقبل نماید . ( هیسریچ ،۱۹۹۸،ص۳) واژه

کارآفرینی اولین بار در قرن شانزدهم در فرانسه برای توصیف فرماندهان دولتی[۲] به کار رفته که سربازان

مزدور را برای خدمت به شاهزادگان و شهرها به خدمت میگرفتند (کافمن و دانت ، ۱۹۹۸ ، ص۶) . اما استعمال این واژه در محیط های بازرگانی به قرن هیجدهم برمیگردد یعنی زمانی که ریچارد کانتیلون[۳] عوامل اقتصادی را به سه دسته تقسیم کرد :

۱- مالکین زمین

۲- عوامل اقتصادی دستمزد بگیر

۳- آن دسته از عوامل اقتصادی که با قبول خطر در بازار بورس فعالیت میکنند.

حدود سال ۱۸۰۰ میلادی ژان باتیست سه کارآفرینی را مختص فردی میدانست که منابع اقتصادی را

از یک حوزه دارای بهره وری وسود پایین تر به حوزه دارای بهره وری و سود بالاتر منتقل مینمود . با ظهور اصول اقتصادی نئو کلاسیک به مفهوم کارآفرینی و کارآفرین دیگر مورد توجه اقتصاد دانان نبود . زیرا اصول