•بوستان نهج‌البلاغه

•دهکده گردشگری نهج البلاغه یا بوستان نهج‌البلاغه یکی از پارک‌های تهران می‌باشد که بیش از ۳۵ هکتار وسعت دارد و در بخش وسیعی از دره فرحزاد بین بزرگراه نیایش، بزرگراه همت و غرب بزرگراه یادگار امام احداث شده‌است. طول این بوستان یک و نیم کیلومتر و عرض متوسطش ۳۰۰ متر است. همچنین اختلاف ارتفاع سطح تا کف پارک، ۵۵ متر و دارای شیب بین ۱۰ تا ۳۵ درجه است.

•بوستان نهج‌البلاغه دارای هشت تراست پیاده‌رو طولی ۱۲۰۰ متری، سه تراست پیاده‌رو عرضی ۳۰۰ متری، ۹۰۰۰ متر مربع مسیر دوچرخه‌سواری، ۱۸۰۰ متر مربع فضای ورزش همگانی، ۸۰ واحد آلاچیق، دو پل عابر پیاده بر روی

دره و صدها نیمکت و چراغ برق است. در عمیق‌ترین نقطه این بوستان

فضایی بکر و طبیعی‌ای به چشم می‌خورد که آب حاصل از قنات‌ها در آن جریان دارد. برای ساخت این بوستان یک میلیون و پانصد هزار ساعت کار انجام و بیش

از ۱۵ میلیارد تومان نیز هزینه شده‌است. این بوستان همچنین

دارای مسجد، پارکینگ ۷۵۰ واحدی، ۴۰ سرویس بهداشتی،

فضاهای جانبی برای استراحت خانواده‌ها و سه مجموعه بازی برای کودکان می‌باشد.

•در بوستان نهج البلاغه بیش از یکصد تابلوی بزرگ یک شکل

نصب شده است. این تابلوها در دو سوی خود حاوی خطبه هایی از نهج البلاغه است:

•  تابلوها به بلندای تقریبی ۷ متر است دارای یک سازه ی بتنی به عنوان پایه و یک سازه ی فلزی به عنوان قاب و قسمت اصلی تابلو که از دو سوی معرق کاری شده است. ترکیب بتن و فلز و معرق نامتناسب است.

چونان که برپای دخترکان حریر پوش کفش آهنی بپوشانیم. در بسیاری از بناهای تاریخی یا مذهبی فارغ از اینکه متون معرق کاری شده قابل خواندن باشند یا نباشند و یا حتی ماهیت نوشته ها چه باشد؛ از آن روی

که عناصر بنا دارای هارمونی بوده و چشم نواز است چنانچه متون قابلیت خواندن  نداشته باشند، کلیت امر پذیرفتنی است. اما این تابلوها از زیبایی بی بهره اند و چشم رهگذران را نمی نوازند باید توقع آن را داشته

باشیم که روح و روان رهگذران را بنوازند. و این آنگاه شدنی است که مخاطب د

ر معرض خوانش متون قرار گیرد. در گام نخست باید ضریب نفوذ

نوشته ها را مورد سنجش ارزیابی قرار داد. تابلوها حاشیه ی معبری برپای شده که یک سوی آن سواره رو و سوی دیگر پیاده رو است. پهنای پیاده رو دو متر و مشرف به دره است. چه سواره و چه پیاده برای خواندن

باید نود درجه گردش نمایند. سواره ها باید وسیله ی خود را متوقف سازند و پیاده

ها ضمن تکیه بر دیوار با کشش گردن. بالای سر خود را نظاره گر باشند. کنتراست متن و حاشیه به گونه ای نیست که خواندن متون به سادگی و بدون توقف انجام شود.