توضیحات

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

هنگام اعمال قدرت بیشینه، کل نیروهای اعمال شده توسط عضلات مشابه بطور دوطرفه کمتر از کل نیروهای اعمال شده توسط همان عضلات بطور یکطرفه است، این پدیده به

عنوان نقصان (BLD) شناخته شده است. ویژگی ورزش های مختلف باعث شده است که

نقصان دوطرفه در آنها متفاوت باشد.

با توجه به ابهام موجود در رابطه با میزان اثر اعمال

برنامۀ تمرینی در پدیدۀ نقصان دوطرفه، هدف از انجام تحقیق تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و

سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن

آرنج بود. ۵۰ مرد غیرورزشکار با میانگین سنی (۹۱/۱±۵۷/۲۱)، وزن (۳۱/۴±۲۲/۷۲)، قد

(۳۱/۳±۶۱/۱۷۵) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها بطور تصادفی.

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

در یک گروه کنترل (۱۰ نفری) و در یکی از چهار گروه تمرین با وزنه (۱۰ نفری) قرار گرفتند

که تمرین جلو بازو را به صورت ۱) قدرتی یکطرفه ۲) قدرتی دوطرفه ۳) سرعتی یکطرفه یا

۴) سرعتی دوطرفه انجام دادند. تمرین به مدت هشت هفتۀ دو جلسه ای اجرا شد. گروه

قدرتی با شدت %۸۰ %۱۰۰ یک تکرار بیشینه در سه نوبت ۱-۶ تکراری و گروه سرعتی با

شدت%۵۰ %۸۰ یک تکرار بیشینه در چهار نوبت ۱۰ تکراری تمرین کردند. در حالی که گروه

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

کنترل بدون تمرین در جلسات شرکت کردند. قبل و پس از اعمال برنامه های تمرینی از

گروه ها آزمون های قدرت کانسنتریک بیشینۀ فلکشن آرنج راست (RL1RM) ، آرنج چپ (LL1RM) و جفت آرنج (BL1RM) گرفته شد. از آمار استنباطی MANOVA و آزمون تعقیبی

برای تعیین تفاوت بین گروه ها در سطح معناداری ۰۵/۰p< استفاده شد. تنها بین دوگروه

تمرین قدرتی با وزنه در مقایسه با دو گروه تمرین سرعتی با وزنه در قدرت عضلات فلکشن

آرنج (دوطرفه و یکطرفه) تفاوت معناداری مشاهده شد. هر چهار گروه در مقایسه با گروه

کنترل عملکرد بهتری داشتند. گروه های تمرین دوطرفه در مقایسه با گروه های تمرین

یکطرفه و کنترل عملکرد بهتری را در نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج نشان دادند. با توجه به نتایج تحقیق، تمرینات قدرتی با وزنه (دوطرفه و یکطرفه) نسبت به تمرینات سرعتی با وزنه

موجب افزایش بیشتری در قدرت عضلات فلکشن آرنج (دوطرفه و یکطرفه) شد. تمرینات قدرتی و سرعتی دوطرفۀ با وزنه موجب کاهش نقصان دوطرفه شد، در حالی که تمرینات

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

یکطرفه موجب تسهیل نقصان دوطرفه نشد. با توجه به نتایج تحقیق، برای جبران نقصان دوطرفه در ورزش هایی که با دو دست انجام می شود، تمرینات با وزنه به صورت دوطرفه با میزان بار بیشینه توصیه می‏شود.
کلید واژه های فارسی: تمرین با وزنه، قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفه، نقصان دوطرفه

۸۳صفحه فایل ورد (Word) فونت ۱۴ منابع دارد 

پس از پرداخت آنلاین میتوانید فایل کامل این پروژه را دانلود کنید 

فهرست مطالب
عنوان صفحه

فصل اول: کلیات طرح
مقدمه: ۲

۱- ۱- بیان مساله ۳
۱-۲- اهمیت و ضرورت تحقیق ۴
۱-۳-اهداف تحقیق ۵
۱-۴- فرضیه های تحقیق ۶

۱-۵- پیش فرض های تحقیق ۷
۱-۶- محدوده تحت کنترل محقق ۷
۱-۷- محدودیت های خارج از کنترل محقق ۷

۱-۸- تعریف واژه ها ۸
۱-۹- روش تحقیق ۹

فصل دوم : مطالعات نظری
مقدمه ۱۱
۲-۱- مبانی نظری تحقیق ۱۱
۲-۱-۱- ساختار عضله ۱۱
۲-۱-۲- انواع انقباض عضلانی ۱۲

۲-۱-۳- شناخت مبانی برنامه تمرین ۱۲
۲-۱-۴- تعریف قدرت ۱۵
۲-۱-۵- عوامل مؤثر بر افزایش قدرت ۱۵
۲-۱-۶- تأثیر برنامه های تمرینی ایزوتونیک بر نیرو و استقامت ماهیچه ای ۱۵

۲-۱-۷- افزایش قدرت – حدود انتظار ۱۶
۲-۱-۸- زمان انتظار برای تغییرات قدرت ۱۶
۲-۱-۹- سازگاری به تمرین قدرتی ۱۷
۲-۱-۱۰- ساز و کار سازگاری های عصبی ۱۹
۲-۱-۱۱- نقصان دوطرفه ۲۲

۲-۱-۱۲- ساز و کار نقصان دوطرفه ۲۳
۲-۲- نقصان دوطرفه و اجرای هوازی ۲۶
۲-۲- پیشینه تحقیق ۲۷
۲-۲- خلاصه پیشینه‏ی تحقیق ۵۱

فهرست مطالب
عنوان صفحه

فصل سوم: روش شناسی تحقیق
مقدمه ۵۳
۳- ۱- روش تحقیق ۵۳

۳-۲- جامعه آماری، نمونه آماری و روش نمونه گیری ۵۴
۳-۵- جمع آوری اطلاعات ۵۵
۳-۳- متغیرهای تحقیق ۵۴

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه

۳-۶- ملاحظات اخلاقی ۵۷
۳-۷- روش آماری ۵۸

فصل چهارم: تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق
مقدمه ۶۰
۴-۱- توصیف داده ها ۶۱
۴-۱- ۱- مشخصات فیزیکی آزمودنی ها ۶۱
۴-۱-۲- حداکثر قدرت فلکشن آرنج راست ۶۲
۴-۱-۳- حداکثر قدرت فلکشن آرنج چپ ۶۳

۴-۱-۴- حداکثر قدرت فلکشن جفت آرنج ۶۴
۴-۱-۵- نقصان دوطرفه ۶۵
۴-۲- آمار استنباطی (آزمون فرضیه های تحقیق) ۶۶

فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری
مقدمه ۷۶
۵-۱- خلاصه تحقیق ۷۷

۵-۲- یافته های تحقیق ۷۸
۵-۳- بحث و نتیجه گیری ۸۰

۵-۴- پیشنهادات ۸۴
۵-۴-۱- پیشنهادهای برخاسته از نتایج تحقیق ۸۴
۵-۴-۲- پیشنهادهایی برای تحقیقات آینده ۸۵
فهرست منابع و مآخذ
۵-۵- منابع و مآخذ ۸۷

پیوست ها

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

عنوان صفحه
فهرست جداول
جدول ۳-۱٫ طرح تحقیق ۵۳
جدول ۴-۱٫ آماره های مرکزی و پراکندگی متغیر های سن، قد و وزن ۶۱
جدول ۴-۲٫ توصیف حداکثر قدرت فلکشن آرنج راست قبل و بعد از تمرین در پنج گروه ۶۲

جدول ۴-۳٫ توصیف حداکثر قدرت فلکشن آرنج چپ قبل و بعد از تمرین در پنج گروه ۶۳

جدول ۴-۴٫ توصیف حداکثر قدرت فلکشن جفت آرنج قبل و بعد از تمرین در پنج گروه ۶۴

جدول ۴-۵٫ توصیف نقصان دوطرفه قبل و بعد از تمرین در پنج گروه ۶۵
جدول ۴-۶٫ نتایج آزمون آنالیز واریانس حداکثر قدرت عضلات فلکشن آرنج راست و چپ ۶۸

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه

جدول ۴-۷٫ مقایسه اختلاف میانگین های حداکثر قدرت عضلات فلکشن آرنج راست و چپ ۶۸
جدول ۴-۸٫ نتایج آزمون آنالیز واریانس حداکثر قدرت عضلات فلکشن جفت آرنج ۷۱
جدول ۴-۹٫ مقایسه اختلاف میانگین های حداکثر قدرت عضلات فلکشن جفت آرنج ۷۱

جدول ۴-۱۰٫ نتایج آزمون آنالیز واریانس نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج ۷۴
جدول ۴-۱۱٫ مقایسه اختلاف میانگین های حداکثر نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج ۷۴
فهرست نمودارها

نمودار ۴-۱٫ میانگین حداکثر قدرت فلکشن آرنج راست قبل و بعد از تمرین در پنج گروه ۶۲

نمودار ۴-۲٫ میانگین حداکثر قدرت فلکشن آرنج چپ قبل و بعد از تمرین در پنج گروه ۶۳

نمودار ۴-۳٫ میانگین حداکثر قدرت فلکشن جفت آرنج قبل و بعد از تمرین در پنج گروه ۶۴
نمودار ۴-۴٫ میانگین نقصان دوطرفه قبل و بعد از تمرین در پنج گروه ۶۵

فصل اول
کلیات طرح

مقدمه
در طی چند دهۀ گذشته، تمرینات قدرتی با وزنه جهان ورزش را متحول کرده است که رکوردهای ثبت شده در رشته های مختلف ورزشی بویژه قدرتی، گواه بارز این ادعا است.

یک برنامۀ تمرینی منظم با وزنه، به بدن هماهنگی عضلانی لازم را می دهد که نتیجه اش

افزایش قدرت است. این افزایش بطور اختصاصی در ارتباط با اندازۀ عضله، نحوۀ قرارگیری

عضله روی استخوان، مکانیک عضله، دستگاه عصبی و نوع تارهای عضلانی هستند (۱). ضمناً، افزایش قدرت در ابتدا بر اثر سازگاری های عصبی و سپس در درازمدت بر اثر هیپرتروفی یک عضله یا گروهی از عضلات تمرین کرده ایجاد می شود (۱۳). یکی از مقوله

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه ب

های جدید در سازگاریهای عصبی و عضلانی، نقصان دوطرفه عضله است. یعنی مجموع

نیروهای اعمال شده توسط عضلات مشابه بطور یکطرفه [راست و چپ] بزرگتر از کل

نیروهای اعمال شده

با همان عضلات بطور دوطرفۀ همزمان [دو اندام] است (۱۹). نقصان دوطرفه احتمالأ رفلکس بازداری عصبی، هنگام انقباض دوطرفه است (۱۹). اما، آن بطور

قطعی اثبات نشده است (۲۱). میزان نقصان دوطرفه در ورزش ها، اندام ها و بر اساس طول دورۀ تمرین متغیر است (۵،۴). نقصان دوطرفه در اکثر قشرهای جامعه،

بطور مثال در مردان و زنان، ورزشکاران و غیر ورزشکارن، سالمندان و همچنین در افراد دارای اختلال

حرکتی دیده شده است (۹،۱۷-۱۵،۲۱). تحقیقات نشان دادند که تمرینات قدرتی می تواند بر کاهش یا حذف نقصان دو طرفه مؤثر باشد

(۲۴). رجبی در سال ۱۳۷۴، دلیل کاهش یا حذف نقصان دوطرفه را سازگاری سیستم عصبی با تمرینات قدرتی ویژه بیان کرد. لذا با

توجه به اصل سد نوع برنامۀ تمرینی با وزنه می تواند

بر نقصان دوطرفه مؤثر باشد (۵). بر همین اساس در این تحقیق تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض

 انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در اندام فوقانی مورد بررسی قرار می گیرد.

۱ ۱ بیان مسئله
قدرت عضلانی، عامل مهمی در انجام فعالیت های روزانه و حفظ قامت بدون بهره گیری از کمک دیگران است (۲). اگرچه عوامل تعیین کنندۀ میزان قدرت در ارتباط با وراثت هستند، ولی با اعمال یک برنامۀ تمرینی می توان به قدرت بالای عضلانی دست یافت (۲). به

طوری که، افزایش اولیۀ قدرت بر اثر تمرین بیشتر بر اثر سازگاری در سیستم عصبی و در درازمدت بر اثر هیپرتروفی عضلات بوجود می آید (۱). از بحث هایی که در مطالعات قدرت

عضلانی مطرح می شود، نقصان دوطرفه است؛ با این تعریف که مجموع نیروهای اختیاری عضلات بطور دوطرفۀ همزمان [دو اندام] کمتر از مجموع نیروهای اختیاری همان عضلات بطور یکطرفه [راست و چپ] است (۲۱). وجود نقصان دوطرفه در گروه عضلات کوچک و

بزرگ با الگوهای حرکتی متفاوت، مردان و زنان، ورزشکاران و غیر ورزشکارن، سالمندان و

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

همچنین در افراد دارای اختلال حرکتی گزارش شده است (۲۲،۳۶،۴۰-۴۳). نقصان دوطرفه

احتمالأ رفلکس بازداری عصبی، هنگام انقباض دوطرفه است (۲۱). اگرچه این نظریه اثبات نشده است (۲۳). مشاهده شده است

که میزان نقصان دوطرفه در ورزش ها، اندام ها و بر

اساس طول دورۀ تمرین متغیر است (۴۲،۲۱،۵). تحقیقات نشان دادند که تمرینات قدرتی

می تواند بر کاهش یا حذف نقصان دوطرفه مؤثر باشد (۱۷،۵).

به نحوی که رجبی در سال ۱۳۷۴، دلیل کاهش یا حذف نقصان دوطرفه را سازگاری سیستم عصبی با تمرینات قدرتی

ویژه بیان کرد (۴). با قبول این فرض که نقصان دوطرفه متأثر از سازگاری

سیستم عصبی با

تمرینات قدرتی ویژه است، سوال این است که کدام یک از دو نوع برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه (قدتی یکطرفه/دوطرفه و سرعتی یکطرفه/دوطرفه) می تواند بر قدرت

قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفۀ اندام فوقانی اثر گذارتر باشد؟
۱ ۲ اهمیت و ضرورت تحقیق
اگرچه اکثر تحقیقات نشان می دهند که نقصان دوطرفه در اندام فوقانی و تحتانی وجود دارد

(۴۲،۲۱،۵)، ولی تحقیقات محدودی نیز وجود دارند که تسهیل دوطرفه را نشان داده اند

(۲۳). مروری بر مطالعات و تحقیقات قبلی مؤید این نکته بود که نقصان دوطرفه تحت تاثیر

نوع تمرین قرار می گیرد (۴۸،۴۷،۲۰)، ولی در تحقیقی اثر تمرین بر نقصان دوطرفۀ فلکشن

آرنج بررسی نشده است، ضمن اینکه میزان تکرار و بار در تمرین باوزنه نیز مورد مقایسه

قرار نگرفته شده است. نتایج پاسخ به این سؤال می تواند برای استفادۀ مربیان بدنساز و ورزشکاران رشته های قدرتی که با یک یا دو اندام (بازو) انجام می شوند، مورد استفاده قرار گیرد.

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

۱ ۳ اهداف تحقیق
هدف اصلی
• تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج
اهداف اختصاصی
• تأثیر برنامۀ تمرین:
۱٫ قدرتی یکطرفه و دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفۀ فلکشن آرنج
۲٫ سرعتی یکطرفه و دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفۀ فلکشن آرنج

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک

۳٫ قدرتی و سرعتی یکطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفۀ فلکشن آرنج
۴٫ قدرتی و سرعتی دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفۀ فلکشن آرنج

۵٫ قدرتی یکطرفه و سرعتی دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفۀ فلکشن آرنج
۶٫ قدرتی دوطرفه و سرعتی یکطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفۀ فلکشن آرنج
۷٫ قدرتی یکطرفه و دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفۀ فلکشن آرنج
۸٫ سرعتی یکطرفه و دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفۀ فلکشن آرنج

۹٫ قدرتی و سرعتی یکطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفۀ فلکشن آرنج
۱۰٫ قدرتی و سرعتی دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفۀ فلکشن آرنج

۱۱٫ قدرتی یکطرفه و سرعتی دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفۀ فلکشن آرنج
۱۲٫ قدرتی دوطرفه و سرعتی یکطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفۀ فلکشن آرنج
۱۳٫ قدرتی یکطرفه و دوطرفۀ با وزنه بر نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج
۱۴٫ سرعتی یکطرفه و دوطرفۀ با وزنه بر نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج
۱۵٫ قدرتی و سرعتی یکطرفۀ با وزنه بر نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج

۱۶٫ قدرتی و سرعتی دوطرفۀ با وزنه بر نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج
۱۷٫ قدرتی یکطرفه و سرعتی دوطرفۀ با وزنه بر نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج

۱۸٫ قدرتی دوطرفه و سرعتی یکطرفۀ با وزنه بر نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج

۱ ۴ فرضیه های تحقیق
فرضیه کلی
• برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه

فرضیه های اختصاصی
• برنامۀ تمرین:
۱٫ قدرتی یکطرفه و دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفۀ فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.
۲٫ سرعتی یکطرفه و دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفۀ فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.
۳٫ قدرتی و سرعتی یکطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفۀ فلکشن آرنج اثری

متفاوت دارند.
۴٫ قدرتی و سرعتی دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفۀ فلکشن آرنج اثری

متفاوت دارند.

۵٫ قدرتی یکطرفه و سرعتی دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفۀ فلکشن

آرنج اثری متفاوت دارند.
۶٫ قدرتی دوطرفه و سرعتی یکطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفۀ فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.

۷٫ قدرتی یکطرفه و دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفۀ فلکشن آرنج اثری

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

متفاوت دارند.
۸٫ سرعتی یکطرفه و دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفۀ فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.

۹٫ قدرتی و سرعتی یکطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفۀ فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.
۱۰٫ قدرتی و سرعتی دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفۀ فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.

۱۱٫ قدرتی یکطرفه و سرعتی دوطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفۀ فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.

۱۲٫ قدرتی دوطرفه و سرعتی یکطرفۀ با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک دوطرفۀ فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.

۱۳٫ قدرتی یکطرفه و دوطرفۀ با وزنه بر نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.
۱۴٫ سرعتی یکطرفه و دوطرفۀ با وزنه بر نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.

۱۵٫ قدرتی و سرعتی یکطرفۀ با وزنه بر نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه

۱۶٫ قدرتی و سرعتی دوطرفۀ با وزنه بر نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.

۱۷٫ قدرتی یکطرفه و سرعتی دوطرفۀ با وزنه بر نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.
۱۸٫ قدرتی دوطرفه و سرعتی یکطرفۀ با وزنه بر نقصان دوطرفۀ فلکشن آرنج اثری متفاوت دارند.
۱ ۵ پیش فرض های تحقیق
۱. آزمودنی ها از سلامت کامل جسمانی برخوردار بودند.

۲. آزمودنی ها حداکثر تلاش خود را در پیش آزمون و پس آزمون به کار بردند.

۳. آزمودنی ها در شرایط نسبتاً یکسانی در برنامه های تمرینی شرکت داشتند.
۱ ۶ محدوده تحت کنترل محقق
آزمودنی ها این تحقیق :

۱. را مردان جوان تشکیل دادند.
۲. حداقل به مدت ۵ سال متوالی سابقۀ تمرین با وزنه نداشتند.

۱ ۷ محدودیت های خارج از کنترل محقق
۱. تغذیه آزمودنی ها
۲. فعالیت های خارج از برنامۀ تمرینی آنها

۳. دستگاه مورد استفاده برای تعیین قدرت بیشینه، توانایی اضافه کردن وزنه های کمتر از ۵/۲ کیلوگرمی را نداشت.

۱ ۸ تعریف واژه ها
مفهومی
• برنامۀ تمرین با وزنه: طراحی حرکاتی با استفاده از وزنه که به بدن هماهنگی عضلانی لازم را بدهد که نتیجه‏اش، افزایش قدرت در تارهای عضلانی باشد (برگر ۱۳۷۶، ص ۹).

• قدرت عضلانی کانسنتریک: حداکثر نیروی ارادی بکار رفته شده در یک تلاش مجرد عضلانی وقتی که عضلۀ در حال انقباض کوتاه می شود، قدرت عضلانی کانسنتریک نام دارد (روی و اَروی ۱۳۷۲، ص ۷۱ و ۷۹).

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

• نقصان دوطرفه: به این معنی که مجموع نیروهای اعمال شده توسط عضلات مشابه بطور یکطرفه (راست و چپ) بزرگتر از کل نیروهای اعمال شده، همزمان با همان عضلات بطور دوطرفه است (اسمیت و هنری ۱۹۶۱).
عملیاتی
• برنامۀ تمرین با وزنه: در این تحقیق پایه ریزی دو نوع تمرین با وزنۀ قدرتی و سرعتی به منظور کاهش نقصان دو طرفۀ بازو که آزمودنی ها به صورت یکطرفه و دوطرفه انجام می دهند، انجام شد.

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

• قدرت عضلانی کانسنتریک: در این تحقیق نیروی بیشینه ای که آزمودنی ها در یک تکرار برای بالا بردن وزنه با بازوی راست، چپ و جفت بازو اعمال کردند، قدرت عضلانی کانسنتریک نامیده شد.

• نقصان دوطرفه: در این تحقیق وقتی افراد حرکت فلکشن جفت آرنج را انجام دادند، نیروی کل تولید شده توسط عضلات مشابه کمتر از مجموع نیروهای تولید شدۀ همان عضلات توسط بازوی راست و چپ بود.

فصل دوم
مبانی نظری و پیشینه تحقیق

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض

مقدمه
امروزه ماشینی شدن زندگی بشر نیاز به قدرت عضلانی را برای فعالیت های روزانه کاهش داده است؛ اما قدرت هنوز یکی از ویژگی های جسمانی پایه برای بقاء بشر و اجزاء ضروری

عملکردهای ورزشی می باشد. بدین ترتیب، تمرین با وزنه به عنوان یکی از اشکال تمرین

مقاومتی می تواند نقش موثری در بهبود قدرت و سلامتی فرد داشته باشد. همچنین،

تمرین با وزنه با دستگاه عضلانی سرو کار دارد و این دستگاه، لازمه هرگونه فعالیت بدنی

است و قدرت عضلانی نه تنها به اندازه عضلات درگیر شده بستگی دارد، بلکه به توانایی سیستم عصبی برای فعال کردن مناسب عضلات نیز مربوط می شود. یکی از بحث های

مطرح شده در زمینۀ سازگاری های عصبی – عضلانی، نقصان دو طرفه است. بنابراین،

برای درک بهتر خوانندگان از موضوعات ذکر شده، در بخش مبانی نظری این فصل به طور

مفصل به آنها پرداخته شده است و در بخش پیشینۀ تحقیق، مطالعات صورت گرفته مرتبط با آنها مطرح شده است.

، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

۲ ۱ مبانی نظری
۲-۱-۱- ساختار عضله
بافت عضله براساس ساختار و کارکرد به سه دسته: اسکلتی ، و قلبی ، صاف تقسیم می

شود. در فعالیتی نظیر تمرین با وزنه، توسعه عضلات اسکلتی از اهمیت بیشتری برخوردار

است. اگر چه عضلات اسکلتی با هم گروه بندی می شوند ولی بطور مجزا و یا در

هماهنگی با یکدیگر عمل می کنند. اینکه کدام عضلات و چند عضله اسکلتی در یک فعالیت

درگیر می شوند، بستگی به تمریناتی که انتخاب می شوند و تکنیک های مورد استفاده

حین اجرای آنها دارد (به طور مثال فاصله بین دو دست یا وضعیت ایستادن، زاویه و راستایی که بر میله فشار وارد می شود یا کشیده می شود)، همه بر عضلات درگیر و وسعت به کارگیری آنها در تمرین موثر هستند (۳).

۲-۱-۲- انواع انقباض عضلانی
ایزومتریک (ایستا)، کانستریک (درونگرا)، و اکنستریک (برونگرا)، سه نوع مختلف انقباض عضله هستند که هنگام تمرین با وزنه روی می دهند (۳).

تأثیر برنا

• ایزومتریک: اصطلاح ایزومتریک یا ایستا به وضعیت هایی گفته می شود که تنش در یک عضله افزایش می یابد، اما کوتاه شدن یا طویل شدن قابل مشاده ای روی نمی دهد.

گاهی اوقات حین اجرای یک تکرار تمرین در سخت ترین نقطه تحمل فشار، توقفی لحظه

ای در حرکت پدید می آید. انقباض عضله یا عضلات در این نقطه، ایستا است. شاید یک

نمونه بارزتر، شخصی باشد که تلاش می کند میله بسیار سنگینی را از سینه اش دور نماید، اما نمی تواند [همانند انجام حرکت پرس سینه] (۳).
• کانسنتریک: هنگامی که تنش در عضله افزایش می یابد و عضله کوتاه می شود، انقباض

کانسنتریک یا درونگرای عضله روی می دهد. برای مثال، در تمرین جلو باز با دمبل، هنگامی که عضله دوسر بازویی هالتر را به طرف شانه ها حرکت می دهد انقباض عضله، درونگرا نامیده می شود (۳).
• اکسنتریک: اصطلاح اکسنتریک(برونگرا) برای توصیف انقباض عضله ای به کار می رود که تنش در عضله وجود دارد، اما عضله به جای کوتاه شدن، طویل می شود. دوباره از حرکت

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

جلو بازو به عنوان مثال استفاده می کنیم. به مجرد اینکه در مرحله پائین رفتن دمبل شروع به حرکت می کند، انقباض برونگرای دو سر باز و پائین رفتن دمبل را کنترل می کند و هنوز

تنش در عضلات دوسر بازویی وجود دارد. تفاوت [در مقایسه با انقباض درونگرا] این است

که تارهای عضلانی به آهستگی برای کنترل سرعت پائین رفتن دمبل، طویل می شوند (۳).
۲-۱-۳- شناخت مبانی برنامه تمرین
پایه و اساس اکثر برنامه های تمرین با وزنه بر محور چهار اصل کلی پی ریزی می شود که عبارتند از:
• اصل سنگینی بار
• اصل افزایش مقاومت
• اصل ترتیب اجراء برنامه

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

• اصل ویژگی تأثیرات برنامه تمرینی
بدون رعایت این اصول، رسیدن به هدف دشوار خواهد بود (۱).
• اصل سنگینی بار: ماهیچه های اسکلتی از هرگونه ای که باشند، فقط در برابر سنگین باری از خود واکنشی مطلوب نشان می دهند. سنگینی کار باید در حدی باشد که به

عنوان یک محرک بر توارث یا ژنتیک ماهیچه ها، مؤثر واقع شود. نیروی ماهیچه تنها در

صورتی افزایش یا بهبودی می یابد که گروههای ماهیچه ای درگیر کارهای سنگین انجام

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

دهند، یعنی تمرین کردن در برابر نزدیک به حداکثر یا با حداکثر مقاومت (وزنه). استفاده

کردن از وزنه ها با مقاومتهای سنگین، ماهیچه را وادار می سازد تا با حداکثر امکانات خود

منقبض شده و بدین ترتیب موجب القاء سازش های فیزیولوژیکی ویژه شود که این سازش

ها سرانجام به افزایش نیروی انقباض ماهیچه ای و توانمندی فرد منجر می شوند (۱).
• اصل افزایش مقاومت: وقتی اصل سنگین باری در تمرینات با وزنه رعایت شده باشد، با

پیشرفت دوره ی تمرین بر توانمندی ماهیچه ها افزوده خواهد شد که در این صورت، وزنه ای که در شروع کار انتخاب شده بود، دیگر برای این ماهیچه های ورزیده سبک به شمار

خواهد آمد و اصل سنگین باری دیگر رعایت نخواهد شد. به همین دلیل مقاومتی که ماهیچه ها بر علیه آن کار می کنند(وزنه) باید کم کم افزایش داده شود. این افزایش به صورت دوره ای خواهد بود و باید در سرتاسر برنامه کلی تمرین ادامه یابد (۱).

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

• اصل ترتیب اجراء برنامه: پس از در نظر گرفتن اصل اول و دوم در تمرینات با وزنه، دانستن این نکته که ماهیچه های بدن را با چه نظم و ترتیب و توالی باید تمرین داد، از اهمیت زیادی برخوردار است. بطور کلی، ورزشها و تمرینات وزنه برداری در برنامه ی بدن سازی

باید بگونه ای تمرین داده شود تا گروههای ماهیچه ای بزرگ پیش از گروههای کوچک بکار گرفته شوند. دلیل این امر آن است که گروههای ماهیچه ای کوچک خیلی زودتر از گروههای بزرگ خسته می شوند (۱).
• اصل ویژگی تأثیر تمرین ها: برنامه های تمرین با وزنه از چند جهت دارای ویژگی هستند. به عنوان مثال، توسعه ی نیروی ماهیچه ای نه تنها در رابطه با گروه ماهیچه ای فعالیت

کننده ویژگی پیدا می کند، بلکه با توجه به الگوی حرکتی که این ماهیچه ها ایجاد می کنند

نیز ویژگی دارد. بعبارتی دیگر، برنامه تمرین با وزنه یا بدنسازی ظاهراً دارای ویژگی مهارتی حرکتی است (۱). گسترش و افزایش نیروی ماهیچه ای نه تنها دارای ویژگی مهارت

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

حرکتی است، بلکه در دو مورد دیگر نیز ویژگی عملی پیدا می کند که این دو عبارتست از: ۱- زاویه های حرکتی مفصلی که در ان گروههای ماهیچه ای ویژه کار می کنند. ۲- نوع انقباضی که از ماهیچه ها از راه ان کار می کنند (۱).

۲-۱-۴- تعریف قدرت
واژه قدرت به قابلیت به کارگیری نیروی بیشینه طی تلاشی واحد گفته می شود. قدرت را می توان به وسیله تعیین یک تکرار تلاش بیشینه در یک یا چند تمرین که RM۱ خوانده می شود، اندازه گیری کرد. اگر به میله ای ۱۰۰ پوند اضافه کنید و تنها قادر به انجام یک تکرار باشید، یک تکرار بیشینه (RM۱) معادل ۱۰۰ پوند است (۳).

۲ ۱ ۵ عوامل موثر بر افزایش قدرت
قدرتی که قادر به افزایش آن از طریق تمرین با وزنه می باشد از تغییرات عصبی عضلانی تاثیر می پذیرد که ناشی از فرایند یادگیری تمرینات، افزایش توده عضلانی و ترکیب نوع تار عضلانی می باشد (۳).

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

۲-۱-۶- تاثیر برنامه های تمرینی ایزوتونیک بر نیرو و استقامت ماهیچه ای
نیرومندی عبارت از حداکثر نیروی کششی است که ماهیچه می تواند تولید کند و

استقامت ایزوتونیک ماهیچه ای عبارت از توانائی های ماهیچه ها در جابجا کردن وزنه ای

در یک دوره طولانی از زمان است. از دیرباز تصور می شد که گسترش نیروی ماهیچه ای از

راه تمرینات وزنه برداری ایزوتونیک وقتی میسر است که برنامه تمرین از تواتری اندک و

مقاومت زیاد تشکیل شده باشد. از سوی دیگر، تصور می شد که استقامت ماهیچه ای

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

وقتی افزایش می یابد که تواتر زیاد و مقاومت (یا سنگینی بار) کم باشد. در حال حاضر با

اینکه بسیاری از ورزشکاران هنوز هم میان برنامه های تمرین توانمند کننده و «استقامت آور» فرق می گذارند، اما شواهد علمی ناچیزی برای تایید چنین برنامه های متفاوتی وجود دارد (۱).
۲-۱-۷- افزایش قدرت- حدود انتظار
بسته به عادات تمرینی و سطح قدرت هنگام انجام آزمون اولیه، گروه عضلات مورد ارزیابی،

شدت برنامه تمرینی (بارها، تکرارها، نوبت ها، دوره های استراحت) مدت برنامه

تمرینی(هفته ها، ماه ها، سال ها) و پتانسیل ژنتیکی، عموماً افزایش قدرتی معادل ۸ تا

تأثیر برنامۀ تمرین قدرتی و سرعتی با وزنه بر قدرت انقباض کانسنتریک یکطرفه، دوطرفه و نقصان دوطرفه در فلکشن آرنج

۵۰ درصد نشان داده شده است. بیشترین افزایش قدرت در افرادی دیده می شود که قبلا

با وزنه تمرین نکرده اند و در برنامه های تمرینی، عضلات بزرگ را با بارهای سنگین تر، نوبت های چندگانه و جلسات تمرینی بیشتر، بکار می گیرند (۳).
۲-۱-۸- زمان انتظار برای تغییرات قدرت

بهبود قدرت در پاسخ به تمرین با وزنه، معمولا تا هفته سوم یا چهارم تمرین قابل توجه نیست. معمولا هفته اول با کاهش قدرت

همراه است که احتمالا به واسطه آسیب جزئی(پارگی خفیف) در بافت عضله می باشد. خستگ………………………………..