توضیحات

نگهداری و تعمیرات گیربکس های صنعتی

تعمیرات بعد از خرابی گیربکس Breakdown Maintenance )BM )

در این نوع از تعمیرات تنها زمانی به تعمیر پرداخته می‎شود که خرابی اتفاق افتاده باشد. این نوع تعمیرات در گذشته مرسوم بوده، اما امروز بعلت بالا بودن هزینه قطعات یدکی، هزینه تعمیرات و تولید دیگر امکان استفاده از این نوع تعمیرات وجود ندارد.

برخی از معایب این نوع تعمیرات بشرح ذیل می‌باشد:

۱- داشتن اطلاع از بروز خرابی تقریباً غیر ممکن است.

۲- وجود خرابی در یک قطعه از گیربکس می‎تواند عامل انتشار خرابی به دیگر قسمتهای ماشین گردد.

۳- خرابی و توقف ناگهانی گیربکسی که در یک مجموعه از ماشین آلات قراردارد، کار دیگر ماشین‌ها و بخش های فعال اثر بازدارنده دارد.

۴- تهیه و تدارک قطعات یدکی مورد نیاز و گردآوری افراد مجرب تعمیرکار مربوطه به منظور انجام سریع و اقتصادی انواع تعمیرات پیش بینی نشده، بسیار مشکل و غیرممکن بنظر میرسد.

  ۸۰ صفحه  فایل ورد فونت ۱۴ منابع دارد

پس از پرداخت آنلاین میتوانید فایل کامل این پروژه را دانلود کنید

از آنجائیکه روش تعمیرات پس از خرابی گیربکس چندان کارآمد نبود، به سرعت روش تعمیرات پیشگیرانه جایگزین آن گردید. در این روش با یک برنامه مشخص و از پیش تعیین شده و براساس زمان و یا میزان مسافت طی شده و یا بر اساس تاریخ ، به سرویس و تعویض قطعات مشخصی از گیربکس می‌پردازیم.

در این نوع تعمیرات اگر قطعه ای حتی نیاز به سرویس و یا تعویض نداشته باشد، در هر صورت سرویس و یا تعویض می‌شود. بنابراین هنوز هم هزینه های اضافی بر سیستم تحمیل مىشود. هر چند با بکارگیری تعمیرات پیشگیرانه نسبت بروش قبل سالانه حدود۲۵%  صرفه جویی در هزینه ها می گردد، اما براساس آمار مشخص شده است که یک سوم     (۳۳%) هزینه برنامه تعمیرات پیشگیرانه تلف می‌شود.

برخی از معایب این نوع تعمیرات بشرح ذیل می‌باشد:

۱- باز و بسته کردن قطعات خود مىتواند عامل صدمه دیدن آنها گردد.

۲- در صورت عدم دقت در مراحل باز و بسته کردن قطعات و اجزا گیربکس، امکان آسیب رسیدن به قطعات و بروز عیوب دیگر وجود دارد.

۳- با تعویض و سرویس قطعات در این نوع تعمیرات، ممکن است هنوز بخش قابل توجهی از عمر مفید قطعات باقی مانده باشد.

۴- چون اطلاعات دقیقی از وضعیت داخلی سیستم در این روش در دسترس نیست، ممکن است حتی پس از تعمیرات پیشگیرانه، مشکلات و عیوب هنوز در گیربکس باقی مانده باشد و در بین دو فاصله تعمیرات دوره‌ای بروز نماید.

انجام تعمیرات دوره‌ای ناشی از تعمیرات پیشگیرانه بصورت کامل و دقیق برای مجموعه‌ای ماشین آلات، مستلزم وقت و هزینه بسیار سنگینی است. اجرای این امر در مورد ماشین آلات فعال خارج از کارخانه و مناطق دور از مرکز از اهمیت بالاتری برخوردار بوده و تحقق آن مستلزم ایجاد تشکیلات وسیع، تامین نیروی انسانی و هزینه بیشتری است.

۳-۱- نگهداری و تعمیرات پیش‌نگر یا تعمیرات مبتنی بر وضعیت گیربکس

  ( Predictive Maintenance ) PdM

این نوع تعمیرات با هدف اصلاح و برطرف کردن عیوب روش قبلی و جلوگیری از تعمیرات غیر ضروری  ایجاد شده  است . در این روش که با  برنامه نگهداری و تعمیرات  براساس       مراقبت وضعیت CM (Condition Monitoring) و یا تعمیرات مبتنی بر وضعیت گیربکس (Condition based Maintenance) صورت می گیرد، با استفاده از آزمایشات غیرمخرب به سلامت قطعه مورد نظر و در حالت کلی به سلامت یا خرابی گیربکس و سیستم پی می بریم و براساس نتایج بدست آمده نسبت به تعمیرات تصمیم گیری خواهد شد .

تعمیرات پیش‌نگر در دهه ۱۹۶۰ ابتدا در صنایع هواپیمائی به مورد اجراء گذاشته شد و به سرعت در صنایع مختلف مورد بهره برداری قرار گرفت . روش نگهداری و تعمیرات براساس مراقبت وضعیت (تعمیرات پیش‌نگر ) عبارتست از بدست آوردن علائم و نشانه هایی از وضعیت ماشین در حال کار . این علائم و نشانه ها ضمن مشخص نمودن زمان و محل دقیق خرابی تضمین کننده کار گیربکس در شرایط ایمن و اقتصادی می باشد.

در ذیل به برخی از مزایای استفاده از روش تعمیرات پیش‌نگر و اجرای روش های مختلف مراقبت وضعیت می پردازیم.[۱]

۱- کاهش سطح تعمیرات عمومی

۲- کاهش قابل توجه خرابی های زنجیره ای

۳- کاهش تعداد خرابی های سنگین و پرهزینه

۴- کاهش مصرف قطعات مصرفی و انبارداری

۵- امکان کنترل کیفی مواد مصرفی (نظیر روغن ها ، فیلترها و…)

۶- افزایش امکان برنامه ریزی جهت نگهداری وتعمیرات گیربکسها

۷- بهبود ایمنی کار ماشین آلات و برنامه تولید

۸- امکان کنترل کیفیت تعمیرات

۹- کنترل فرسایش غیرعادی و کاهش خرابی های زودرس

۱۰- کاهش هزینه سرویس از طریق افزایش فاصله زمانی

۱۱- افزایش عمر مفید گیربکس

۱۲- افزایش کارایی ماشین آلات و گیربکس ها

۱۳- کاهش هزینه تولید

۱۴- آماده بکار بودن بیشتر ماشین آلات بویژه در مواقع ضروری و حساس

۱۵- جلوگیری از سرمایه گذاری مضاعف برای خرید ماشین آلات آماده بکار (Standby)

در نمودار ۱ نتایج حاصل از اجرای تعمیرات بعد از خرابی گیربکس  (BM)، تعمیرات پیشگیرانه ( (PvMو تعمیرات پیش‌نگر (PdM) نسبت به هم مقایسه شده است.[۹]

در روش تعمیرات بعد از خرابی گیربکس ، زمان تعمیرات ( زمان توقف گیربکس ) و مقدار و حجم تعمیرات زیاد می‌باشد. در تعمیرات پیشگیرانه ، اولین تعمیر نسبت به حالت قبل در زمان زودتر و مقدار تعمیرات بیشتر انجام شده و تعمیرات بعدی در زمانهایی مشابه حالت قبل و با مقدار تعمیرات به مراتب کمتر انجام می‌شود. در حالت سوم یعنی تعمیرات پیش‌نگر ، زمان تعمیرات زودتر از خرابی گیربکس و با حجم تعمیرات بسیار کم انجام می‌شود.

همانطوریکه اشاره شد تعمیرات پیش‌نگر با اجرای برنامه نگهداری و تعمیرات براساس مراقبت وضعیت ( Condition Monitoring ) CM صورت می‎گیرد.

در قسمت بعد ابتدا به تقسیم‌بندی این روش پرداخته و سپس به اختصار روش‌های مختلف مراقبت وضعیت شرح داده می شود.

۱-۳-۱-تقسیم بندی روشهای مراقبت وضعیت

روش های مراقبت وضعیت (CM) را می‎‎توان به دسته کلی Off-line و On-line رتقسیم‌بندی نمود . [۵]

منظور از روش های مراقبت وضعیت Off-line، روش هایی است که با ثبت داده ها در پریودهای زمانی گسسته و قابل برنامه ریزی انجام گردد . در حالیکه در روش های مراقبت وضعیت On-line پارامترها و داده ها گیربکس بصورت پیوسته انجام گردد.

اطلاعات مورد نیاز در کارت شناسایی گیربکس جهت دسترسی سریع به آن به شرح زیر تفکیک گردیده‌اند:

۱-   نام گیربکس، محل استقرار، مدل و سال ساخت

۲-   محل و شماره کاتالوگها، نقشه‌ها و دستورالعملهای فنی

۳-   انواع تاسیسات مورد نیاز (برق، آب، هوا،…)

۴-   نام و آدرس فروشنده و نمایندگی خدمات بعد از فروش

۵-   اطلاعات مالی (شماره سفارش، قیمت خرید، نرخ استهلاک،…)

مواردی که از اطلاعات ثبت شده در روی کارت تعمیرات استفاده می‌شود عبارتند از:

–   استفاده از اطلاعات جهت تحقیقات و تجزیه و تحلیل گیربکس، گیربکس‌های وابسته و لوازم یدگی و حذف خرابیها تکرار شونده.

–      استفاده از اطلاعات جهت تصمیم گیری در مورد برقراری سیستم تعمیرات پیش‌گیری برای گیربکسها.

–   استفاده از اطلاعات جهت صدور دستورالعملهای لازم به مسئول گیربکس و مشخص نمودن طریقه کار با گیربکس و لزوم برقراری دوره‌های آموزشی برای مسئولین و کارگران.

–   استفاده از اطلاعات جهت راهنمایی و کمک در امر تعمیرات (در دسترس گذاردن تاریخچه تعمیراتی و خرابیهای گذشته آن).

–   مشخص نمودن هزینه‌های تعمیراتی و لوازم یدکی گیربکس جهت تجزه و تحلیل اقتصادی و برآورد بودجه تعمیرات.

–   تهیه خلاصه گزارش تعمیراتی و آماری برای مدلهای مختلف از هر گیربکس جهت مشخص نمودن عملکرد گیربکس و احیاناً کمک در تصمیم گیری در امر خرید گیربکس‌های جدید.روغنکاری در گیربکس صنعتی

هدف از روغنکاری در گیربکس صنعتی عمدتاً جلوگیری از خرابی و فرسایش قطعات متحرک می‌باشد. روغنکاری صحیح از اصول اولیه نگاهداری گیربکسها بوده و انتخاب روان کننده مناسب به عمر طولانی، کارکرد یکنواخت و راندمان بالای گیربکس کمک می‌نماید.

برای اجرای صحیح و منطقی روغنکاری ماشین‌آلات بایستی سه عامل اصلی زیر را مدنظر قرار داد:

۱-   برنامه مدون و علمی جهت انجام امور روغنکاری

۲-   استفاده از روغنهای مناسب و مجاز توصیه شده

۳-   داشتن فرد و یا افراد آموزش دیده مجهز به وسایل مورد نیاز

برای اجرای هر چه بهتر برنامه روغنکاری، ابتدا با استفاده از کاتالوگ‌های موجود، دستورالعملهای کارخانه سازنده استخراج و در صورت عدم دسترس به این کاتالوگها، از تجارب علمی و عملی کارشناسان فنی استفاده گردیده است. نوع فرآورده روغنی که باید جهت امر روغنکاری مورد استفاده قرار گیرد و همینطور نقاطی از گیربکس را که باید در زمانهای مختلف نظیر روزانه، هفتگی، ماهانه، شش ماهه و یکساله و غیره روغنکاری شود، تعیین و مشخص گردیده است. سپس بر این اساس برنامه روغنکاری تهیه و تظیم شده است.

روغنکاری روزانه

با توجه به حساسیت گیربکس‌ها، نقاطی از آن بایستی روزانه طبق برنامه داده شده روغنکاری شوند. انجام روغنکاری روزانه گیربکس تحت نظارت مسئول روغنکاری،‌ بایستی توسط اپراتور گیربکس انجام شود.

اولین نوبت روغنکاری بایستی قبل از شروع بکار ماشین انجام شود.

روغنکاری هفتگی و ماهانه

روغنکاری هفتگی و ماهانه به وسیله افراد تیم روغنکاری انجام می‌گردد. این تیم موظف می‌باشد علاوه بر انجام کار روغنکاری، کارتهای مربوطه را که توسط قسمت برنامه‌ریزی تعمیرات و نگهداری به آنها ارائه گردیده پر و تکمیل نمایند و پس از تایید سرپرست خود به قسمت ذیربط عودت گردد.

روغنکاری سه ماهه و شش ماهه

تنظیم برنامه روغنکاری سه ماهه و شش ماهه که اکثراً توام با تعویض روغن مخازن بعضی از گیربکسهای مستقر در کارخانه می‌باشد توسط قسمت برنامه‌ریزی تعمیرات و نگهداری تنظیم و جهت اجرای دقیق آن به سرپرست تیم روغنکاری ارائه می‌گردد. در این برنامه اموری را که کارخانه سازنده در کاتالوگها توصیه گردیده، درج شده است.

وظایف مسئول روغنکاری

–      رسیدگی به برنامه زمان‌بندی روغنکاری و داده آموزشهای لازم به سایر افراد تحت سرپرستی

–      ایجاد هماهنگی بین سایر افراد تحت سرپرستی

–      بازدید و رسیدگی به وضعیت روغن مخازن اصلی و فرعی موجود

–   کنترل قیمت روغنها (و در صورت لزوم بهره‌گیری از امکانات آزمایشگاه‌ها جهت تعیین مشخصات وترکیبات آنها)………………….